Wereld Woensdag: Noord Korea.

Zal ik maar weer beginnen met sorry zeggen? Ja? Oke. Sorry. Het is niet dat ik het niet wil. Het ligt ook niet aan jullie. Het ligt aan mij. Ik kan het uitleggen!

Goed, nu hebben we alle clichés wel zo’n beetje gehad toch? Ik kan het wel echt uitleggen. Op woensdag 12 november moest ik werken tijdens etenstijd, dus dat schoot niet op. Die week daarna heb ik braaf Wereld Woensdag gekookt, foto’s gemaakt, alles. Maar de foto’s mislukte, ik was verdrietig en ik wilde er niet over schrijven.

(Ik kookte Zimbabwe. Was best lekker. En simpel! Halveer een pompoen, haal de pitjes en draden eruit. Vul dat gat met mais, rasp er een shitload kaas overheen en doe m 3 kwartier in de oven op 180 graden. Klaar.)

Vorige week was ik ziek en ging alles wat er aan de bovenkant in ging er direct, fucking vloeibaar, aan de onderkant weer uit. Ik had wel willen koken, maar dit Noord Koreaanse recept is best wel scherp, en dat leek me dan weer een bijzonder slecht idee met buikloop.

Deze week voelde ik me een stuk beter, had de ingrediënten nog in huis en dus aten we gisteren Noord Koreaans. Ik merkte op mijn zoektocht naar een recept dat er op het internet geen duidelijk onderscheid is tussen Noord of Zuid Koreaans eten. Alles wordt aangeduid met ‘Koreaans’. Ik kan me zo voorstellen dat dat is omdat er weinig bekend is van de Noord Koreaanse keuken. Ik vond wel een website vanuit de Noord Koreaanse overheid, voor huisvrouwen. Hoe je moet koken en hoeveel en wat. Maar daar begreep ik geen snars van. Google Translate ook niet. Nevermind dus.

Wat me een logische aanname leek (en wat Wikipedia ook bevestigde) was dat er in Noord Korea minder verse vis gegeten wordt ten opzichte van Zuid Korea, dat aan zee ligt.

In de krochten van al mijn opgeslagen recepten zat 1 Koreaans recept dat ik ooit nog een keer wilde maken.

Ssambap (Ssam = gerold, bap = rijst)

Dit gerecht wordt veel gegeten en is echt een boerengerecht. Het zijn wraps van sla, met rijst en een saus met vis. En goed scherp. De ingredienten heb ik wat aangepast met wat ik in huis had en redelijkerwijs hetzelfde zijn. Het originele recept vind je hier.

Wat heb je nodig?
(voor 2 personen)
Slabladeren
150 gram meergranen rijst, onbereid

2 Tbsp Doenjang (gefermenteerde sojabonen. Ik gebruikte Miso, want dat had ik nog)
1 Tbsp gocujang (soort sambal. Ik gebruikte Harissa, want dat had ik nog)
1 Tbsp chillievlokken (Ik gebruikte pul biber, want, guess what, die had ik nog)
1 Tbsp Sojasaus
1 tsp suiker
1 Tbsp rijstwijn (als je hebt)
2 blikjes makreel (a 100 gram per blikje)
1 kleine ui, gesnipperd
1 courgette, in blokjes
4 tenen knoflook
olie
1/2 cup water (125 ml)
bosui (als je hebt)

Wat ga je doen?
Zet een pan met water op voor de rijst.
Meng alle ingredienten tot en met de rijstazijn in een schaaltje.

Snij ui, knof en courgette klein. Doe olie in de pan en doe ui en knoflook erin. Bak tot het glazig is. Giet de makreel af en voeg die toe.

Voeg het water toe en laat even pruttelen. Voeg het mengsel uit het schaaltje toe en de courgette. Laat 8 minuten pruttelen.

Doe je rijst in kokend water en kook ook 8 minuten. Pluk ondertussen wat mooie blaadjes sla van je krop en leg die op bord.

Maak je bord op door op ieder blad sla wat rijst en wat van de saus te leggen. Wij aten er nog stukjes komkommer bij. Oh, mocht je dat met die blaadjes sla te veel gedoe vinden. Gewoon een berg rijst met saus op je bord schijnt ook prima te smaken volgens mijn lief. 😉

Eet smakelijk!